ادبيات نظري و ادبيات پيشينه پژوهش

مشاوره و روانشناسي درباره اضطراب اجتماعی

پيشينه داخلي و خارجي:
دارد
منابع فارسي:
دارد
منابع لاتين:
دارد
نوع فايل:
Word قابل ويرايش
تعداد صفحه:
95 صفحه


اضطراب اجتماعی
مفهوم اضطراب اجتماعی
مفهوم اضطراب اجتماعی باعث سردرگمی دانشمندان در طول تاریخ شده است. داروین (1998/1872) به بحث در این باره پرداخته که انسان¬ها چطور می توانند از مورد توجه دیگران قرار گرفتن در حالیکه دچار فقدان کلی اعتماد به نفس در موقعیت های غیراجتماعی نیستند ابراز ترس کنند. به علاوه داروین اظهار داشته که این ترس می تواند با سرخ شدن و ابرام شدید در پنهان کاری توأم باشد. در عمل افراد اقدام به پنهان کردن چهره ی خود و اجتناب از تماس چشمی مستقیم می کنند و یا این که یک استراتژی جبرانی را به صورت تماس چشمی نامناسب اتخاذ می¬کنند.
بعدها یانگ (1923) دو نوع نگرش را معرفی کرد که بر پایه¬ی دو اصل متناقض استوار بودند: درون گرایی و برون گرایی. و این درون گرایی بود که افراد کمرو و منزوی اجتماعی را در بر می¬گرفت، نه برون گرایی. افراد دارای چنین نگرشی از جهان بیرونی ترس داشتند، در مورد خود طرز فکر منفی داشتند، از نظر رفتار اجتماعی شان ناراحت بودند و در احتیاط کاری¬های غیر ضروری شرکت می کردند. متعاقباً آیزنک و آیزنک (1964) معیار ویژگی شخصیت را بر اساس رویکرد پردازش اطلاعات ساختند. این رویکرد نشان داد که انزوا، درون نگری، محتاط بودن ، نگرانی و دغدغه مشخصه¬های درون گرایی هستند (آیزنک و آیزنک، 1964).
همان¬طور که در بخش¬های بعدی بحث می شود امکان دارد ویژگی¬های شخصیت در سبب شناسی اضطراب اجتماعی مقصر باشند. با وجود این، فاکتورهای حفظ کننده¬ی اضطراب اجتماعی عمدتاً بررسی نشده یا تجسم نیافته به جا مانده اند. در واقع پیشرفت های زیادی در رشته¬های روانپزشکی و روان¬شناسی حاصل شده¬اند که طبقه بندی اضطراب اجتماعی از یک ویژگی شخصیت محض تا یک اختلال اضطرابی متمایز را ممکن ساخته¬اند.
2-1-2- ملاک های تشخیصی اختلال اضطراب اجتماعی
2-1-2-1- کتاب راهنمای تشخیصی و آماری- چاپ دوم (DSM-II):
در علم روانپزشکی اضطراب اجتماعی تا سال 1980 که DSM-III (APA,1980) آن را در میان اختلالات اضطرابی جا داد یک اختلال متمایز محسوب نمی شد. با وجود این DSM-II (APA، 1968( تشخیص واکنش انزوایی دوران کودکی را طبقه بندی کرد. این اختلال به واسطه¬ی کمرویی ،گسلش و مشکل در برقراری روابط میان فردی در کودکان و نوجوانان مشخص می¬شد. لذا کمرویی یک ویژگی شخصیت محسوب می شود و به احتمال قوی با اختلال شخصیت اجتنابی رابطه¬ی نزدیک¬تری دارد.

2-1-2-2- کتاب راهنمای تشخیصی و آماری- ویرایش سوم (DSM-III)
(APA,1980) DSM-III ملاک¬های تشخیصی مختص به اضطراب اجتماعی را در بر داشت که شامل ترس اساسی از زیر ذره بین قرار گرفتن یا شرمسار شدن و رفتار اجتنابی مربوطه بودند. مثل سایر اختلالات اضطرابی انتظار می¬رفت افراد دارای اضطراب اجتماعی ترس خود را غیرمنطقی بدانند. به علاوه مطابق با مفهوم کلی ترس¬ها، انتظار می¬رفت اضطراب اجتماعی صرفاً زمانی ناتوان ساز باشد که شخص با عامل ترس خود (موقعیت اجتماعی خاص) مواجه می شد. از این¬ها گذشته این اختلال نسبتاً نادر قلمداد می¬شد.