ادبيات نظري و ادبيات پيشينه پژوهش

مشاوره، روانشناسي، مديريت، حسابداري و ... درباره شادکامی

پيشينه داخلي و خارجي:
دارد

منابع فارسي:
دارد

منابع لاتين:
دارد

نوع فايل:
Word قابل ويرايش

تعداد صفحه:
30   صفحه

شادکامی
شادمانی، ذهن متفکرین را برای هزاران سال به خود مشغول داشته است. هرچند که فقط در سال¬های اخیر است که به شیوه نظام¬دار مورد مطالعه و اندازه¬گیری قرار گرفته است. اغلب مردم آنچه را که در رابطه با زندگی¬شان اتفاق می¬افتد خوب یا بد ارزیابی می¬کنند و طبیعتاً آنها قادر به قضاوت در مورد زندگی خود هستند. آن¬ها تقریباً همیشه هیجانات و خلقیاتی را تجربه می¬کنند که یا مؤلفه¬ای خوشایند دارد که منجر به یک واکنش مثبت می¬شود و یا مؤلفه ای ناخوشایند دارد که واکنش منفی را می¬طلبد. بنابراین همواره سطحی از شادمانی ذهنی بر زندگی مردم حاکم است، حتی اگر به طور هشیارانه به آن نپردازند. از سال 1973 که مجله چکیده¬های روانشناختی بین المللی شروع به فهرست کردن واژه "Happiness" به عنوان یک نمایه نمود این واژه عملاً وارد فرهنگ روانشناسی شد. در سال 1974 این واژه وارد سایر نمایه¬های روانشناسی از جمله مجله پژوهش نمایگرهای اجتماعی شد. از آن زمان تا به امروز تعداد زیادی از تحقیقات به موضوعات روانشناسی مثبت از جمله شادی و شادمانی ذهنی اختصاص یافته است(دینر ، 1984؛ به نقل از مظفری و هادیان¬فر، 1384).
فرانسیس، براوان، لستر و فیلیپ چالک (1998؛ به نقل از نوربالا و علی¬پور، 1378) با بررسی مقاله¬های منتشر شده از سال 1990 تا پایان سال 1995 دریافتند که اصطلاح افسردگی 18903 بار و واژه شادکامی تنها 515 بار به کار برده شده¬اند. استرلین (2001؛ کلارک و اُسوالد (1994) و فری و استوتزر (2000) اعتقاد دارند که شاخص های شادی یا شادکامی ذهنی تا حد زیادی مطالعه و به طور موفقیت¬آمیزی به کار برده می-شوند.